توی این چند روز گذشته خبر نوشتن برنامه پنجم کشور و مامور شدن چندین نفر برای تدوین آن از طرف ریاست جمهوری اعلام شد
. چند وقت پیش با یکی از دوستان گفتگو می کردم می گفت که توی مملکت ما یکی میاد یه تصمیمی میگیره، بعدی میاد اونو خراب می کنه و 180درجه مخالف اون عمل می کنه، یا یه تصمیمی گرفته می شده ابلاغ میشه و اجرا میشه و بعدا متوجه میشن که اصلان اون کار از پایه و اساس اشتباه بوده مثالهای زیادی هم من و هم شما تو ذهنتون هست که الان فرصت جرو بحث درباره اونا نیست. ایشون که الآن مسئول قسمتی هستن، توصیه کردم که برنامه بلند مدت برای سازمان خودشون تدوین کنه و برنامه های کوتاه مدت هم در دستورکار خودشون قرار بدن. گفتند که ما همیشه این کار رو انجام می دیم اما چندی نمیگذرد که خلاف اون تصمیم گیری و اجرا می شود و... همانطور که میدانیم کشور جزیره (انگلیس) برنامه 200 ساله براخودشون تدوین کردن و هر 4 سال اونو جدیدمی کنن علاوه بر برنامه های 1 ساله- 4 ساله 10 ساله تا 150 ساله دیگهای که برای خودشون تعریف کردن. اما تو مملکت ما با کلی دردسر و زمان یه برنامه 20 سالهی خیلی خیلی مختصر و یه چشم انداز چند بندی تدوین شد بدون اینکه توی این چشم انداز سهم هر منطقه و شهرستان و حتی روستاهای ما توش مشخص بشه بعدش هم هرکی میاد سرکار برداشت خودشو از اون می کنه تصمیمات با پشتوانهی علمی و عملی همانند ساختن یه خونه می مونه خونهای که از جنس کپر باشه با یه باد کوچیک برباد میره حالا هرچی مقاومتر و مهندسیتر باشه زلزله های عظیم هم نمی تونه اونا رو جابجا یا خراب کنه. تصمیمات تو مملکت باید از پشتوانه عظیم علمی و عملی از تمامی جهات (علم سیاست، علم فنی مهندسی ،انسانی، اجتماعی ) برخوردار باشه که هم بتونه همه جانبه اجرا بشه و هم بتونه قوام و استواری خودشو حفظ کنه الحمد لله توی این دولت بیشتر به این نکته توجه شده امروز توی خبرها خوندم که ریاست محترم جمهور از منقدین تجلیل می کنه، به همین خاطر اینجانب به خودم اجازه دادم بعنوان یک عضو کوچک توصیه هایی برای دولتمردان بکنم البته اگه این اجازه رو داشته باشم!1-
تدوین برنامه توسعه‌ی همه جانبه برای شهرستانها ، بخش ها ، استانها و حتی روستاها بصورت کاملا علمی با توجه به ظرفیتهای آن منطقه یعنی فردی که در روستا وارد مدرسه‌ی راهنمایی می شه باید بدونه که این روستا تا موقع خدمت و ازدواج و کار و تا پایان بازنشستگی چه کارها و خدماتی موردنیاز هست تا بتونه خودشو با اونا وفق بده و فکر آینده‌ی خودش باشه . و بدونه نقش روستا و منطقه‌ی خودش در پیشبرد اهداف کشور و خدمت به بشریت کجاست.2-
تصمیماتی که در کشور گرفته میشه جوری باشه که هر کسی از هر حزب و جناحی بعد از شما سرکار بود بعنوان طرح های بزرگ به اونا نگاه کنه و مردم هم چشمشون به دولتمردانشون در اجرا و بهره برداری از اون طرح ها بدوزن. یعنی طوری باشه که هرکسی سرکار اومد بتونه از اون بخوره !!! و کار متوقف نشه و نفعش به همه برسه!3-
سفرهای استانی رئیس جمهور حول محور شناخت ذخایر و استعدادهای اون منطقه و راهبردهای کلان، دور بخوره چراکه بدون توجه به دارائی‌های هر منطقه نمی توان برنامه‌های خوب و همه جانبه طراحی و اجرا کرد.4-
باتوجه به وسعت قدرت اجرایی استانداران ، مراکز مدیریت استراژیک استانی و منطقه‌ای بعنوان اتاق فکر دولت جهت پیشرفت منطقه‌ای ایجاد بشه. بعنوان نمونه بیش از 16هزار مرکز مدیریت استراتژیک در امریکا درحال فعالیت هستند. آقای دکتر ذاکر بعنوان مسئول مرکز بررسی های استراتژیک در این مورد کوتاهی و کم لطفی نموده‌اند. که به گفته‌ی خودشان درباره مسائل داخلی در گذشته کم کار شده است. و باید دفاتر استانی و منطقه ای در کشور ایجاد و فعال گردد.5-
دفتر فن‌آوری‌های ریاست جمهوری نیز یکی از مهمترین مراکزی است که میتواند نقش بسیار گسترده‌ای ایفا کند که توجه بیشتر به آن با راه‌اندازی و گسترش شعب استانی و منطقه‌ای بعنوان جایگاه جذب نخبگان علمی در جهت پیشرفت کشور میتواند کمک شایانی به برنامه‌ریزی در سطح کلان و منطقه‌ای داشته باشد آقای رئیس جمهور خواهشمند است بررسی فرمایید.
